وبلاگ

مخابرات سیار
تا دو دهه پیش سیستمهای مخابراتی بیسیم علاوه بر محدودیت در تنوع سیستم و سرویسهای ارائه شده بدلیل گرانی این سرویسها تنها استفاده كنندگان خاصی را داشتند. امروزه بواسطه پیشرفت فناوری این سیستمها دارای تنوع قابل توجهی خصوصاً در انواع سرویسهای ارائه شده، گشته اند و ارزانی نسبی این سرویسها باعث شده است دسته وسیعی از مردم جهان امكان استفاده از این سرویسها را داشته باشند.
تقاضای روز افزون برای استفاده از سیستمهای مخابراتی بیسیم نیاز به افزایش ظرفیت سیستمهای موجود و یا احیاناً ایجاد سیستمهای جدید را اجتناب ناپذیر می سازد. در این رابطه رشد سیستمهای مخابرات بیسیم سیار نمایانتر از رشد صنعت مخابرات در شاخه های دیگر میباشد.

از آنجائیكه بازارهای متعدد مخابرات سیار انتظار چنین تقاضای گسترده ای را نداشتند و از طرفی سطح خدمات مورد انتظار از شبكه كه محدود به خدمات صوتی بود ، بالاتر می رفت و نیاز به طراحی یك شبكه سیار با پوشش جهانی و خدمات چند رسانه ای با سرعت بالا، ضرورت تعریف استاندارد جهانی مخابرات سیار نسل سوم را ایجاد نمود.

بدلیل همین نیاز كمیسیون مجامع اروپائی (CEC) یك برنامه تحقیقاتی با نام RACE را در اوایل سال 1988 آغاز كرد. هدف این برنامه مطالعه و تحقیق بر روی تكنیكها و روشهایی برای پدید آوردن سیستمهای نسل سوم بود.
سیستم سیار نسل سوم در اروپا، UMTS یا سیستم مخابراتی سیار جهانی نام گرفت. همین ایده در اواسط دهه 80، در مجمع جهانی مخابرات یا ITU، نیز مطرح شد و نام IMT-2000 برای سیستم نسل سوم انتخاب گردید.
1-2- تاریخچه و نسلهای ارتباطات سیار
1-2-1- نسل اول مخابرات سیار
بعلت امكان حركت مشتركین و ارتباط در هر زمان و هر مكان، مخابرات سیار یكی از بهترین ارتباطات حال حاضر برای ارایه خدمات به مشتركین می باشد كه بدون توجه به مكان و زمان مشترك و با یك دستگاه فرستنده و گیرنده سیار با شبكه ای ارتباط بر قرار می كند.
در زمان نه چندان دور ارگانها یا سازمانهای خاصی (انتظامی، هواپیمایی، كشتیرانی،…) از ارتباط بی سیم جهت ارتباط با نفرات و تجهیزات خود استفاده میكردند كه این كار با استفاده از یك فرستنده قوی و یك گیرنده انجام میشد كه گیرنده میتوانست در یك منطقه خاصی حركت كند. كمپانی های مخابراتی با استفاده از این روش زیر بنای ارتباطات بیسیم را گذاشته و امكان ارتباط همراه با تحرك مشتركین را فراهم كردند كه این روش به سیستمهای نسل اول مشهور است. از مشكلات این سیستم میتوان به برد محدود و عدم امكان استفاده در كلیه مناطق جغرافیائی و استفاده از مدولاسیون آنالوگ، اشاره نمود.